top

==========================================================

 

 

top                Biggencompost

VAM biggencompost.
Waarom VAM biggencompost voor onze vogels ?
Door de lage zuurgraad ( pH=3, 4)goed voor maag en darmflora. 
Door het hoge gehalte koolstof heeft het een zuiverende werking .
Bevordert de spijsvertering. Een uitgebalanceerd voedingssupplement, op basis van natuurlijke grondstoffen.  Bevat de volgende mineralen en sporenelementen. Kalium Mangaan Calcium Zink Magnesium Borium Fosfor Koper ijzer Molybdeen. Het gebruik bewijst de kracht van het product. Vogelsoorten die het goed opnemen zijn onder andere: kanaries, Forpussen, Gouldamadinen, Neophema's, Afrikaanse prachtvinken, Grote parkieten en papagaaien, Australische prachtvinken, Postduiven, Europese cultuurvogels .

Veen als voedingssupplement
Tuinturf is een product dat afkomstig is uit een waterrijk en een voedselarm milieu dat over het algemeen eeuwen oud is. Door lokaal bepaalde geografische omstandigheden zoals een waterdichte klei leemlaag en een dalvormige omgeving is een milieu ontstaan dat door de hoge neerslagcijfers in ons zeeklimaat zeer waterrijk is. Door deze dalvormige omgeving is een zuur milieu ontstaan waardoor de afstervende planten min of meer werden geconserveerd. Hier door werd het afstervende veenmos niet omgezet in humus, en kwam op deze manier ook niet tot beschikking van de heersende vegetatie. Hier door bleef het milieu voedselarm en kon de specifieke veenvegetatie zich handhaven. Deze veenvegetatie bestond voornamelijk uit sfagnumsoorten en wollegras. Door de eeuwen heen is soms een laagdikte van meerdere meters ontstaan waardoor winning voor diverse toepassingen economisch interessant werd.

Gebruik  
In eerste instantie werd het veen uitsluitend gebruikt als brandturf. Voor dit doeleind werd de turf veelal met de hand gestoken en daarna gedroogd. Hierna werd de turf veelal met platbodems vervoerd naar de grote steden waar het nagenoeg in ieder huis werd gebruikt voor verwarming en kookdoeleinden. Pas vrij laat is ontdekt dat veen door een specifieke behandeling zeer goede eigenschappen bezat voor de plantenteelt.Wanneer het veen in natte toestand voldoende lange tijd doorvriest wordt de interne celstructuur gebroken waardoor het veen in staat is water op te nemen en weer af te geven. Dit is de belangrijkste eigenschap van tuinturf, waardoor het met name ook geschikt werd voor het gebruik als groeimedium.

Winning
Het veen wordt voor de winter diep geploegd zodat de vorst liefst zo diep mogelijk in het veen kan doordringen.In het voorjaar wordt door regelmatig cultiveren, de structuur verder verfijnd en eventuele aanwezige onkruidzaden onschadelijk gemaakt door dat ze na het ontkiemen door het cultiveren worden gedood. Wanneer het veen op deze wijze voldoende droog is geworden kan het oogsten beginnen en wordt het veen met behulp van bulldozers in grote bulten gedrukt. Het is nu tuinturf geworden. Daarnaast is het zo dat tuinturf in gedroogde toestand nagenoeg geheel bestaat uit koolwaterstoffen. Voor de productie van de beroemde norit maag/darm tabletten bestaat de grondstof dan ook voornamelijk uit turf.
De tuinturf heeft nu dus drie belangrijke eigenschappen:
 1:Het is zuur:pH 3,5 4,5
 2:Het bestaat voor een belangrijk deel (95%) uit koolwaterstoffen
 3:het bevat naast aminozuren ook nog, zij het in kleine hoeveelheden, bepaalde mineralen.

Opmerking;
Tegenwoordig verkoopt men ook biggencompost speciaal uitgebalanceerd voor vogels ,de naam van de leverancier is AVI TERRA het is zeker het proberen waard .Het zal uw vogels zeker in de rui ,maar nog meer de vogels uit de zwartreeks goed doen.
Ingezonden : Avi Terra :  Bodemmineralen voor vogels.

                                                         
Samenstelling:  Avi Terra is samengesteld uit doorvroren zwartveen, geselecteerde klei soorten en verrijkt met sporenelementen. Deze receptuur garandeert een natuurlijke samenstelling en is daardoor een verantwoorde aanvulling op het voedselaanbod voor uw vogels. 

Toepassing:  Avi Terra heeft een aan zurende werking, bevordert de spijsvertering en heeft een gunstige invloed op de darmflora. Avi terra wordt gegeven om tekorten aan mineralen en sporenelementen aanvullend te dekken. Hierdoor kan de algehele weerstand van de vogel verbeteren. Door het hoge gehalte organische stof(koolstof) heeft het bovendien een zuiverende werking. Avi Terra is zacht van structuur waardoor de vogels het graag en goed opnemen. Avi Terra heeft haar goede werking in de praktijk bij de volgende vogelsoorten na jarenlange proefnemingen bewezen:  Kanaries, Gould amadine, Prachtvinken, Papegaaien,Parkieten,Postduiven, Europese cultuurvogels.

Gebruiksaanwijzing:  Gebruik steeds een schoon schaaltje of bakje. Verstrek per koppel één eetlepel (= 15 cm³) per twee à drie dagen.  Indien het Avi Terra is uitgedroogd, dient men weer verse Avi Terra te verstrekken.Wanneer verstrekken  Avi Terra kan altijd worden verstrekt met uitzondering van de periode dat de jonge vogels in het nest verblijven. Na gebruik.  Na gebruik de verpakking altijd goed afsluiten om uitdroging te voorkomen. Garantie  Bodemmineralen voor vogels op basis van doorvroren zwartveen, geselecteerde kleisoorten en sporenelementen. Samenstelling: 90% doorvroren zwartveen, 10% klei en 0,25 kg/m³ sporenelementen. PH3,5-4,5 . EC<0,5mS/cm.

 Inhoud: 10 Liter , Gewicht 4 kg . prijs +/- €3.00
Jan der Linden Kortgene

Tel. +31(0)113 302348
E-mail    aviterra@zeelandnet.nl 

 

top

=================================================================

            Alle vogels leggen eieren.

top 

Alle vogels leggen eieren. Maar waarom doen sommige soorten er tien dagen over om ze uit te broeden, terwijl andere weken of zelfs maanden zitten te wachten op het uitkomen van hun kuikens? Deze vraag fascineert biologen al tijden en een volledig antwoord lijkt nog altijd niet in zicht.
Life history theorie
Rond de jaren ’50-‘60 van de vorige eeuw waren de Amerikaan Alexander Skutch en de Engelsman David Lack geboeid door de verschillen tussen zangvogels uit de tropen en zangvogels uit gematigde streken. Ze zagen dat legsels (het aantal eieren in een nest) van tropische vogels vaak kleiner zijn dan legsels van vogels in Noord-Amerika en Europa. Ook vonden ze dat tropische soorten langer over het uitbroeden van hun eieren doen. En dat terwijl in de tropen nesten veel vaker leeggeplunderd worden door roofdieren. Het werk van Skutch en Lack heeft een belangrijke basis gelegd voor de huidige dierecologie en met name voor het denken over life history evolutie.
De theorie van life history evolutie neemt aan dat als gevolg van natuurlijke selectie biologische beslissingen geoptimaliseerd worden. Een voorbeeld van zo'n beslissing is het antwoord op de vraag van een vogelmoeder: hoeveel eieren zal ik leggen? De theorie stelt dat evolutionaire beslissingen het gevolg zijn van een kosten-baten analyse. De oudervogel “weegt af” hoeveel hij/zij investeert in het heden (huidige voortplanting) en hoeveel in de toekomst (eigen overleving en toekomstige voortplanting). Individuen van een langlevende soort, bijvoorbeeld een Manakin, produceren vaak maar één klein legsel per jaar en “rekenen” erop dat ze een jaar later weer kunnen broeden.
 

Afb. 1: De Geelbroekmanakin is een typische tropische soort met een broedperiode van 19 dagen en een legselgrootte van 2 eieren. bron: Irene Tieleman

Individuen van kortlevende soorten daarentegen, zoals Kool - en Pimpelmees, maken het liefst twee of meer grote legsels per jaar, omdat de kans dat ze de winter overleven en een jaar later weer kunnen broeden klein is.

 Afb. 2: De Koolmees heeft zoals veel vogels uit gematigde streken een korte broedperiode (13 dagen) en grote legsels (7-12). bron: Maaike de Heij

Als we eenzelfde soort kosten - baten analyse toepassen op de lengte van de broedduur dan stuiten we op een wonderlijke tegenstrijdigheid. In een omgeving met een hoge kans op nestpredatie zou je een enorme natuurlijke selectie verwachten voor een zo kort mogelijke eifase. Een rekensommetje om dit toe te lichten: stel dat de kans dat een nest gevonden wordt door een roofdier 5% per dag is, een realistisch getal. Dat betekent dat een nest met een broedduur van 12 dagen 54% kans heeft om uit te komen, terwijl eieren die 20 dagen bebroed moeten worden slechts een kans van 36% hebben om kuikens op te leveren.
Het gekke is dat in de tropen deze voorspelling helemaal niet uitkomt. Juist daar is er een hoge kans op nestpredatie én hebben vogels een lange broedperiode. En waarom bestaan er eigenlijk lange broedperiodes? Zijn er bepaalde beperkingen waardoor het broeden in sommige gevallen niet sneller kan, of zitten er ook voordelen aan een lange eifase? Misschien helpt het eerst meer inzicht te krijgen in de patronen van variatie en in de fysiologische en gedragsmechanismen die de broedduur kunnen beïnvloeden.

Afb,3: De Grijzeroodstaart heeft
een broedperioden van +/- 28dagen
en legsels van 3 á 4 eieren.
Vuistregels,
Er zijn een paar vuistregels om in je achterhoofd te houden. Ten eerste, grotere vogels leggen grotere eieren. Ten tweede, grotere eieren doen er langer over om uit te komen. Dat is wel logisch, want elk ei begint met één bevruchte eicel en er zijn meer celdelingen nodig om een groter kuiken te maken. De grote uitdaging voor biologen is het verklaren van de variatie in de lengte van de broedperiodes nadat je gecorrigeerd hebt voor deze vuistregels. Want ook als je lichaamsgrootte en eigrootte in de analyse meeneemt blijft er een enorme variatie in broedperiodes over. De broedduur van kleine zangvogels bijvoorbeeld varieert tussen de verschillende soorten van ongeveer 9 tot 23 dagen.

Patronen van variatie.
De broedperiode lijkt te variëren met leefomgeving. Zo hebben veel zeevogels, zoals Stormvogels en Albatrossen, een relatief lange eifase. Na de vroege waarnemingen van Skutch in de tropen is er niet zo lang geleden discussie ontstaan of er wel of niet een systematisch verschil is in broedduur tussen vogels uit de tropen en soorten uit gematigde streken. Ondanks die discussie is iedereen het erover eens dat er in de tropen meer variatie bestaat. In de tropen van Midden-Amerika hebben sommige kleine zangvogels, zoals Schoffelsnavels, Manakins en Miervogels, een relatief lange broedduur van 18-23 dagen. In hetzelfde gebied hebben Dikbekjes en Vireos en andere soorten na 12-13 dagen broeden al kuikens. Kortom, tot welke groep vogels je behoort lijkt een belangrijke invloed te hebben op de tijd die je op je eieren zal moeten zitten. Dit soort waarnemingen hebben geleid tot onderzoeken om te bepalen op welk taxonomisch niveau de meeste variatie in broedduur te vinden is. Met taxonomisch niveau bedoelen we soort, geslacht, familie, orde, enzovoort. Dat zijn de niveaus die in de biologie gebruikt worden voor de systematische rangschikking van soorten op grond van overeenkomsten in hun eigenschappen. Veel van de variatie in broedduur ligt op hogere taxonomische niveaus: Er zijn grote verschillen in broedperiode tussen ordes en families, maar kleine verschillen tussen geslachten binnen een familie en tussen nauw verwante soorten. En hoe zit het binnen soorten? Zit elke Koolmees even lang op haar eieren? De variatie binnen een populatie van een soort is meestal vrij klein. Er zijn uitzonderingen, vaak samenhangend met weersomstandigheden. Tijdens koude periodes in het voorjaar bijvoorbeeld duurt het soms wat langer voor eieren uitkomen. Deze verlenging van de broedduur kan het gevolg zijn van gemiddeld lagere ei temperaturen. En er zijn extreme gevallen bekend waarin het twee keer zo lang als normaal duurde voor eieren uitkwamen. Maar meestal is de variatie binnen soorten in de orde van een dag of hooguit een paar dagen. En in het algemeen geldt dat de variatie in broedduur veel kleiner is binnen soorten dan tussen soorten.

Mogelijke evolutionaire beperkingen.
Terug naar de vraag waarom er lange broedperiodes bestaan: zijn er beperkingen waardoor deze periode in sommige soorten niet korter kan? De manier waarop de variatie in broedperiodes verdeeld is over de stamboom van alle vogels suggereert dat fylogenetische beperkingen misschien een rol spelen. Fylogenetische beperkingen hebben te maken met de ontwikkeling van soorten in de loop van hun evolutie. Als een soort eenmaal een bepaalde eigenschap heeft gekregen door evolutie, dan zitten de soorten die later daaruit voortkomen soms “opgezadeld” met dezelfde eigenschap. Een beperking dus. Dat kan bijvoorbeeld zo zijn omdat er geen genetische variatie over is voor andere eigenschappen. Dus volgens dit idee hebben hedendaagse soorten hun broedduur geërfd van hun “voorouder-soorten” en was er weinig verandering in broedduur mogelijk. Met andere woorden, Koolmezen en Pimpelmezen hebben allebei een korte broedperiode omdat hun gezamenlijke vooroudermees een korte broedperiode had. En Geelbroekmanakins en Witkruinmanakins hebben allebei een lange broedperiode omdat de oer-Manakin haar eieren lang bebroedde. Dit idee is moeilijk te testen want we kunnen geen metingen doen aan oervogels, omdat die al eeuwen geleden uitgestorven zijn.
 

Er is in slechts twee huidige soorten, de Kip en de Spreeuw, gekeken naar genetische variatie in broedduur. De Kip is natuurlijk een logische soort voor dergelijk onderzoek. Mensen fokken al jaren Kippen en zouden met selectie voor snellere embryonale ontwikkeling graag tot een hogere productie willen komen. Toch is het onmogelijk gebleken te selecteren op eieren die sneller uitkomen. Er is vrijwel geen genetische variatie voor de broedduur; de lengte van de eifase lijkt volledig vast te liggen. Hetzelfde geldt voor Spreeuwen, die zijn onderzocht in een nestkasten -kolonie. Of andere vrijlevende soorten ook zo weinig genetische variatie voor broedperiode bezitten weten we niet. Voor veel ecologen is het moeilijk voor te stellen dat er in de honderden, duizenden en miljoenen jaren van evolutie geen genetische variatie is ontstaan in de duur van de broedperiode, en dat deze periode volledig fylogenetisch vastligt. Veranderingen in het DNA kunnen toch voortdurend nieuwe variatie maken? Misschien dat we in de toekomst meer zullen ontdekken over de genetische achtergrond van variatie in broedperiodes bij vrijlevende vogels.
Mechanismen: fysiologie, gedrag en omgeving.
De duur van de broedperiode wordt beïnvloed door allerlei factoren, variërend van microklimaat van het nest tot gedrag van de oudervogels. Er is veel onderzoek gedaan naar het verband tussen de temperatuur van de eieren, het gedrag van de ouders en de weersomstandigheden. De invloed die het samenspel van deze factoren heeft op de lengte van de broedperiode is vooral bestudeerd binnen soorten. Veel vogels doen hun uiterste best om hun eieren lekker op temperatuur te houden.

Afb. 4  

Deze grafiek laat de eitemperatuur in de loop van de dag zien van een Dikbekorganist, een tropische soort,alleen het vrouwtje  bebroed de eieren. Aan het temperatuursverloop van de eieren kan je zien hoeveel tijd een oudervogel op het nest doorbrengt. De zwarte balk geeft de nacht aan. De pijlen geven aan wanneer de pop       van de eieren is ;de eitemperatuur gaat dan onmiddellijk omlaag. 

Als de eieren gemiddeld kouder zijn ontwikkelen de embryo’s zich langzamer en wordt de broedperiode langer. Dit gebeurt bijvoorbeeld tijdens een koude periode in het voorjaar, en vooral bij soorten waarvan alleen het vrouwtje broedt. Een broedende pop gaat tijdens de dag regelmatig voor een korte periode van de eieren af om zelf voedsel te zoeken.

Op koude dagen heeft zo’n ouder meer voedsel nodig om warm te blijven, en soms kost het ook meer tijd om voedsel te vinden als het koud is. Insecten zijn dan bijvoorbeeld minder actief. Zo heeft onderzoek bij Koolmezen laten zien dat vrouwen op koude dagen minder tijd op het nest doorbrengen. Daardoor wordt de temperatuur van de eieren gemiddeld lager, en de broedperiode langer. Dat broedende vogels een balans zoeken tussen eieren warm houden en zelf eten zoeken blijkt onder meer uit experimenten waarin eieren kunstmatig werden afgekoeld of verwarmd in het nest.
Zo brachten Savannegorzen 22% meer tijd op hun eieren door als deze kunstmatig afgekoeld werden, vergeleken met nesten die met rust gelaten werden. Ze zaten daarentegen 28% minder tijd op het nest als de eieren kunstmatig verwarmd werden. Maar ondanks dat de eieren de hele tijd kunstmatig lekker warm gehouden werden zaten de gors-vrouwtjes toch nog een deel van de dag op hun nest. Het gedrag van een oudervogel wordt dus niet volledig bepaald door de temperatuur van de eieren. Kan de interactie tussen de tijd die een ouder op het nest doorbrengt, de ei-temperatuur en de lengte van de broedperiode ook de verschillen in broedperiode tussen soorten verklaren? Daar lijkt het niet op. Ook soorten die een lange broedperiode hebben houden hun eieren lekker warm. Ons werk in de tropen van Panama leverde bijvoorbeeld een gemiddelde ei-temperatuur van 36.8oC op voor de Geelbroekmanakin die een broedduur van 19 dagen heeft. Ook de Roodkeel-Miertangare, met een broedperiode van slechts 13 dagen, hield haar eieren gemiddeld op 36.7oC.
Voordelen van lange broedduur?
Zoals we eerder zagen heeft een langere broedduur als nadeel dat de kans dat eieren overleven tot ze uitkomen kleiner is. Vooral in een omgeving waarin de nestpredatie hoog is kan dit resulteren in een laag broedsucces, wat evolutionair gezien een groot nadeel is. Veel evolutionair biologen vragen zich dan ook af of er geen voordelen zitten aan een lange broedperiode die tegen dit nadeel kunnen opwegen. Er zijn allerlei ideeën geopperd, maar niet iedereen is het hier met elkaar over eens.

Afb.5  De eieren van de kiwi zijn in verhouding de grootste van alle vogels. De broedperioden is +/-70 á 80 dagen. Soms worden er twee eieren gelegd met een tussenpose van 22 dagen.

Eén van de verwachtingen is dat een langere embryonale ontwikkelingstijd leidt tot een kwalitatief beter kuiken. Waaruit de kwaliteit van een kuiken bestaat en hoe je die kan meten is niet helemaal duidelijk. Eén suggestie is dat kuikens die langer in het ei gezeten hebben een betere afweersysteem tegen ziektes en parasieten hebben kunnen ontwikkelen. Dit idee zou kunnen verklaren waarom in de tropen, met relatief veel ziektekiemen, de broedduur vaak langer is. Maar het roept ook gelijk de vraag op waarom dan niet alle tropische vogels een lange broedduur hebben, in plaats van slechts een deel. Een andere verwachting komt voort uit de waarneming dat soorten met een lange broedperiode ook vaak een hoge overleving van oudervogels kennen. Om het risico dat ze zelf gegrepen worden door een roofdier te minimaliseren zouden ouders zo min mogelijk tijd op het nest doorbrengen, waardoor de eieren kouder zijn en de broedperiode langer wordt.

Een belangrijke aanname is dat het nest een gevaarlijke plek is voor ouders.
Het achterliggende idee, gebaseerd op life history theorie, is dat vogelouders een afweging maken tussen hun eigen kans op overleven en het produceren van jongen. Door weinig op het nest te zitten wordt de kans dat een ouder aangevallen wordt kleiner en het risico dat de jongen de eifase niet overleven groter. Dit is wel een aardig idee, maar er zijn geen aanwijzingen dat soorten met een lange broedperiode minder tijd op het nest zitten en koudere eieren hebben. Integendeel, de ei -temperatuur van soorten met korte en lange broedperiodes is ongeveer gelijk.  
Samenvattend…                               
Ondanks dat we een deel van de variatie in de duur van de broedperiodes kunnen verklaren met lichaamsgewicht, eigrootte, en verwantschap, begrijpen we de redenen voor een groot deel van de variatie tussen soorten nog niet. Misschien dat onderzoek in de toekomst zal uitwijzen in hoeverre de duur van broedperiodes vastligt door beperkingen in fylogenie, in fysiologische mechanismen of in gedrag van oudervogels. En misschien zullen we nieuwe voordelen van een lange broedperiode ontdekken, en uitvinden hoe voor - en nadelen van de broedduur tot zoveel variatie tussen soorten
hebben kunnen leiden. Voorlopig blijft het een mysterie.

Bronnen
Davis, S.D., J.B. Williams, W.J. Adams, S.L. Brown (1984) The effect of egg temperature on attentivenss in the Belding’s Savannah Sparrow. Auk 101: 556-566.
Drent, R.H. (1975) Incubation. Pp. 333-420 in Farner, D.S. and King, J.R. (eds.) Avian Biology, Academic Press, New York.
Martin, T.E. (2002) A new view of avian life-history evolution tested on an incubation paradox. Proceedings of the Royal Society London B 269: 309-316.
Ricklefs, R.E. (1993) Sibling competition, hatching asynchrony, incubation period, and lifespan in altricial birds. Current Ornithology 11: 199-276
Tieleman, B.I., J.B. Williams, R.E. Ricklefs. (2004). Nest attentiveness and egg temperature do not explain the variation in incubation period in tropical birds. Functional Ecology:
 in druk.

Zie ook:
De life history-fysiologie link (Engels)
Website Irene Tieleman (Engels)

 

top

======================//====================

top Papegaaienvoeding de nieuwe manier.

Door; Michel van der Plas, Stichting Papegaaienhulp.


Een veel besproken onderwerp in de wereld der papegaaienhouders is de voeding. Terecht overigens omdat de voeding grotendeels bepaalt of de vogel zich prettig voelt. U bepaalt tenslotte waar de vogel uit mag kiezen in zijn voerbak.

De ervaring van dierenartsen die het kunnen weten is dat het meestal droevig is gesteld met het menu dat de papegaai krijgt voorgeschoteld. Helaas kunnen wij als opvang  en voorlichtingscentrum alleen maar beamen dat dit bijna altijd waar is. Wij beseffen dat dit een harde conclusie is, maar de dagelijkse praktijk wijst uit dat nog steeds veel vogels moeten eten uit een voerbakje dat is gevuld met verkeerde voeding.

Onderzoek in de dierenartsenpraktijk wijst uit dat nog steeds meer dan 80 % van de problemen zijn veroorzaakt door de verstrekte voeding. De verzorger valt echter nauwelijks iets te verwijten. Die voert wat hem bij aanschaf wordt verteld of wat hem in de winkel wordt aangeboden. Dit is niet vreemd want ook de schrijver van dit artikel is op die manier begonnen. Pas na langdurige klachten en het experimenteren met verschillende voedermanieren wordt duidelijk dat men verkeerd is voorgelicht.
Belangrijk is ook dat voeding vaak op de lange termijn pas echt zijn gevolgen laat zien. Wat u nu voert kan uw vogel over vijf jaar het leven kosten. Waar wij met onze goedbedoelde adviezen nogal eens tegenop lopen is de reactie:” Ja maar hij doet het er al jaren goed op”. Het teruglopen van de conditie van de vogel is altijd een dermate geleidelijk proces dat de eigenaar het pas opmerkt als het al te laat is. Niemand wil horen dat hij zijn vogel niet goed verzorgt, zelfs niet als hij het onbewust doet. Toch is ons advies om uw vogel een keer per jaar te laten onderzoeken door een in vogels gespecialiseerde dierenarts. Hoewel wij bij Stichting Papegaaienhulp geen dierenartsen zijn, zijn wij wel in papegaaien gespecialiseerd. Onze ervaring ook met verschillende dierenartsen is dat er geen twee zijn die u hetzelfde advies geven. Ook in adviezen van dierenartsen zit kwaliteitsverschil dus u kan altijd gebruik maken van onze second opinion of die van een andere dierenarts.

In de rest van dit verhaal zal ik mij richten op de filosofie die wij hebben over de voedingsmanieren van papegaaien. Denk er daarbij aan dat als u aan tien verschillende voedingsdeskundigen vraagt wat goede papegaaienvoeding is dat u tien verschillende adviezen krijgt. Mogelijk alle tien ook goede adviezen dus u bepaalt zelf wat u het meest aanspreekt. Ik zal u er nu van proberen te overtuigen waarom wij de voeding geven die wij nu geven.

De ouderwetse manier
Algemeen aanvaard en nog steeds de meest verstrekte voeding is het alom bekende zaadmengsel. Dit mengsel bestaat al eeuwenlang voornamelijk uit een mengeling van zonnebloempitten, tarwe, haver, boekweit, millet, cedernoten en paddy met daaraan, afhankelijk van de fabrikant, aan toegevoegd een keuze uit pompoenpitten, lijnzaad, witzaad, dari, maïs, erwten, hondendiner en pinda’s.

Pinda’s
Om met de pinda’s te beginnen, kunnen we zeggen dat een voer dat pinda’s als bestanddeel heeft niet serieus kan worden genomen. Al sinds de jaren zeventig is bekend dat pinda’s zeer slecht zijn voor papegaaien. Ten eerste omdat het teveel calorieën bevat waardoor papegaaien zeer snel een overgewicht ontwikkelen. Ten tweede omdat pinda’s nogal eens begroeid zijn met een schimmel die het giftige aflatoxine produceert. Dit gif wordt opgestapeld in de lever van de vogel en is in kleine hoeveelheden al schadelijk en in grote hoeveelheden dodelijk. Eenmaal in het lichaam aanwezig zal dit gif niet meer uit het lichaam verwijderd kunnen worden. Dat pinda’s nog steeds als papegaaienvoer worden verkocht, komt vooral door het vastgeroeste idee dat apen en papegaaien pinda’s eten. Ondanks waarschuwingsbordjes kampen alle dierentuinen nog dagelijks met mensen die de bordjes negeren. Gewapend met een zakje pinda’s of brood worden de dieren onbewust vergiftigd en worden de zorgvuldig uitgestippelde diëten uit evenwicht gebracht. Geen pinda’s dus.

Tarwe                                                                        
Vervolgens de tarwe. Een zeer goedkoop graan dat ook prima geschikt is als papegaaienvoer. Als ze het tenminste zouden eten. Van de honderden papegaaien die ondergetekende heeft verzorgd was er niet een die tarwe at. Na overleg met andere papegaaienliefhebbers bleek dat ook zij hun papegaaien niet aan de tarwe kregen. Slechts in geweekte vorm wordt tarwe soms gegeten. Ditzelfde geld voor maïs, erwten, dari en katjang idjoe. Eenmaal zorgvuldig geweekt en eventueel gekiemd is dit een prima voeding. Gedroogd zal bijna geen papegaai ervan eten.

lijnzaad
Tenslotte het lijnzaad. Ook dit wordt bij Stichting Papegaaienhulp niet aan het mengsel toegevoegd. Het heeft bij ons de bijnaam lijmzaad gekregen, omdat als het nat wordt lijnzaad zich zeer vast hecht aan alle oppervlakken. Het is dan zeer moeilijk te verwijderen en zelfs met de nagel niet altijd los te krijgen. Omdat het daarnaast ook niet zeer geliefd is bij de meeste papegaaien hebben we om schimmelvorming van vastgeplakt lijnzaad te voorkomen, dit zaad verwijdert uit het mengsel. Behalve dat bestanddelen niet worden gegeten of gewoonweg slecht zijn voor de papegaai, hebben zaadmengsels nog meer nadelen. Zaadmengsels zijn nooit volledig en zaad moet altijd als bijvoer worden gezien. Zaden missen essentiële aminozuren, vitaminen en mineralen ongeacht hoeveel verschillende zaden er aan het mengsel zijn toegevoegd!

Toevoegingen
Om deze tekorten aan te vullen moeten altijd extra’s als eivoer, hondenvoer of andere toevoegingen worden verstrekt. Probleem hierbij is dat vogels dit pas eten als de zaden streng worden gerantsoeneerd. Een vogel eet naar energiebehoefte en zal dus beginnen met datgene te eten dat de meeste energie bevat. Vet dus. Zonnepitten zijn voor de meeste papegaaien favoriet omdat ze veel vet bevatten. Zodra zijn energiebehoefte is bevredigd stopt de vogel met eten. Het minder vette voer blijft dus vaak liggen waardoor eenzijdige voeding een feit is. Indien een goed zaadmengsel (wat u waarschijnlijk zelf zult moeten mengen omdat er eenvoudigweg vrijwel geen goede mengsels worden aangeboden) wordt aangevuld in de juiste verhoudingen met de juiste aanvullingen, kan men dus tot een prima papegaaienvoer komen. Mits de papegaai natuurlijk ook alles daadwerkelijk opeet.

Pellets
Alle hiervoor genoemde problemen leidden er in de jaren tachtig toe dat een aantal fabrikanten een voer gingen ontwikkelen dat alle ingrediënten bevatte. Bij vrijwel alle andere diersoorten is dit al volledig ingeburgerd. Wie mengt er tenslotte tegenwoordig nog zelf zijn hondenvoer. Een nobel streven dus dat echter vanuit de wereld van de papegaaienkwekers met argusogen werd gevolgd. Terecht overigens want de eerste brokjes waar de fabrikanten mee kwamen waren zo slecht van samenstelling dat het nauwelijks beter was dan zaad.

In de loop der jaren en met toenemende concurrentie werden vooral in de Verenigde Staten steeds betere pellets geproduceerd. Veel gehoorde kritiek op pellets is dat het eenzijdig en saai voor de vogels zou zijn en dat het niet of slecht wordt gegeten.
Een goed pelletvoer zal niet eenzijdig zijn omdat het alle voedingsstoffen moet bevatten. Dat het saai is hebben we in ons opvangcentrum niet kunnen vaststellen. Mede omdat het advies is om er wel fruit, groenten, onkruid en eventueel kiemzaden bij te geven. Bij ons is gebleken dat vogels die pellets krijgen net zolang bezig zijn met eten als vogels die zaden krijgen.

Dat het slecht wordt gegeten is slechts ten dele waar. De meeste papegaaien zijn zeer conservatief en houden dus niet van veranderingen. Het is inderdaad zo dat de meeste papegaaien niet direct iets nieuws zullen uitproberen dus ook pellets niet. Ons is opgevallen dat hoe ouder een papegaai is, hoe moeilijker hij aan iets nieuws is te wennen.
Slechts 5% van onze papegaaien had meer dan twee weken nodig om aan pellets te wennen. Al deze vogels waren kaketoes of vogels ouder dan 35 jaar. Slechts 1 vogel van 40 jaar oud wilde absoluut niet aan pellets beginnen. Omdat deze vogel ook een wat zwakkere gezondheid had is hij een weekje naar de dierenarts gegaan waarna hij alsnog pellets ging eten, eerst gemengd met een beetje babyvoeding later ook zonder toevoeging. Tegenwoordig lukt het ons met Zupreem pellets vrijwel iedere vogel binnen drie dagen op pellets over te zetten zonder ze te laten hongerlijden. Wij kunnen dus nu spreken van een 100% score en mensen die zeggen dat hun vogel geen pellets eet kunnen dus niet op onze instemming rekenen. Wel is het zo dat er een gezonde dosis doorzettingsvermogen nodig is. Het is belangrijk eigenwijzer te zijn dan de vogel. Maar men hoeft de vogel echt niet uit te hongeren om resultaat te bereiken.
De meest gebruikte methoden om vogels over te zetten op een nieuw soort voer zijn:

   top Anti-oxydanten

klik hier

Zoek op uw postcode .

 

Wederom papegaaien in Kameroen in beslag genomen.

Bron: Newscore, 4 februari 2010

Het lijkt niet te stoppen maar nadat er eind 2009 al 300 papegaaien in beslag genomen zijn er eind Januari wederom 700 papegaaien op het vliegveld in beslag genomen. Vermoedelijk waren het hoofdzakelijk Grijze roodstaarten. Ambtenaren vonden de vogels die in 14 kratten waren samengepakt. Een deel van de vogels waren al overleden. De overgebleven vogels werden aan het ministerie van Wildlife overhandigd om daarna naar een zoologisch park in Limbe, in het zuidwesten van het land gebracht te worden. Helaas slaagde de politie er niet in om de smokkelaars in de kraag te grijpen omdat ze vermoedelijk al getipt waren ( door medewerkers van de vlieghaven ) over de politie actie. De uiteindelijke bestemming is onbekend gebleven. Kameroen heeft de officiële export stilliggen in afwachting van veldonderzoek naar de populaties wilde papegaaien.

De tijdelijke importstop voor vogels, die vanwege het gevaar voor vogelgriep werd ingesteld, heeft de levens van honderdduizenden zeldzame en exotische vogels gered.  Dit verklaarde de RSPB . Lees verder…

top

============//=============

 

Toename illegale vogelimport gevaarlijk .

top

 

Gepubliceerd op donderdag 30 november 2006 16:00

(Novum) - De illegale invoer van wilde vogels is enorm toegenomen door de strengere importverboden in de Europese Unie na de vogelgriepepidemie. De onwettige handel in de wilde vogels is lucratief geworden, stelt de Europese vereniging van importeurs van vogels en levende dieren donderdag.

Volgens voorzitter Rinus Borgstein van de vereniging vormt de illegale handel een ernstige bedreiging voor de gezondheid, omdat er meer zieke vogels Nederland binnenkomen. Hij schat het aantal illegaal geïmporteerde uitheemse vogels in de EU sinds de nieuwe importverboden begin dit jaar op tienduizend. Daarvan zijn er volgens hem vele honderden in Nederland ingevoerd. Ook in ons land komen er behoorlijk wat vogels binnen, in alle soorten en maten. Ze worden niet gecontroleerd op ziektes en worden vaak onder erbarmelijke omstandigheden vervoerd.
 

De prijzen van wilde vogels zijn na de striktere importregels enorm gestegen, zegt Borgstein. Een roodstaart papegaai kostte vroeger honderd dollar. Vorige week hoorde ik dat er vierhonderd zijn verkocht voor 250 doller per stuk. De illegale vogelhandel verloopt volgens Borgstein meestal niet via internet, maar via mond-tot-mondreclame.

EU-commissaris Markos Kyprianou voor volksgezondheid wil de zakelijke import van wilde vogels beperken tot dieren afkomstig uit nog minder landen, zoals Australië, Nieuw-Zeeland, Canada en Chili. Dat zijn voor ons als importeurs oninteressante landen. De plannen van Kyprianou lossen niets op en maken de risico's alleen maar groter, doordat er tienduizenden vogels via illegale kanalen binnenkomen, zegt Borgstein.

Bron: Elsevier

                                                                              top

==================//==================

Life verslag uit Afrika:

Interview met een papegaaienonderzoeker  Steve Boyes, een wildernisgids en student zoölogie aan de Universiteit van KwaZulu/Natal, Zuid-Afrika, beantwoord vragen over zijn ervaringen bij het bestuderen van de Meyer´s papegaai. Steve werkt tegenwoordig voor de World Parrot Trust aan een lobby om de wildvang vogelhandel in Afrika te verbieden en het schrijven van zijn doctoraal zoölogie in Pietermaritzburg, Zuid-Afrika. Dit zijn een paar inzichten over het leiden van het Meyer´s Papegaaien Project in de Okavango Delta. Hoe raakte je in eerste instantie betrokken bij onderzoek naar papegaaien in Afrika? Sinds mijn jeugd ben ik geïnteresseerd in het Afrikaanse vogelleven en mijn ouders zorgde ervoor dat wanneer mogelijk we in de wildernisgebieden waren van Zuid-Afrika en Namibië om zoveel mogelijk te leren en in ons op te nemen. Als jonge enthousiaste vogelaar is één van de makkelijkste roep om te herkennen de contactroep van de Poicephalus papegaai, voor mij de Meyer’s en de Bruinkop papegaaien Poicephalus cryptoxanthus in het Kruger National Park, Zuid- Afrika. Ik herinner me dat ik altijd op deze hoogtonige contactroep reageerde iedere keer als ik hem hoorde, herhaaldelijk degenen om me heen er op attent makend dat er een papegaai was overgevlogen, een gewoonte die ik 20 jaar later zeer bruikbaar vond. Dus de genegenheid om de Meyer’s papegaai te bestuderen was altijd al aanwezig. Ik woonde al 18 maanden in de Okavango Delta, waar ik werkte voor de Wilderness Safari als kampmanager en gids, toen Professor Perrin van de Universiteit van KwaZulu-Natal, ontdekte dat ik me in de Okavango ophield, hij benaderde me met het aanbod mijn doctoraal zoölogie te halen over de Meyer’s papegaai. Natuurlijk sprong ik op deze mogelijkheid in en mijn betrokkenheid bij bescherming van en het onderzoek naar de Afrikaanse papegaai is sindsdien alleen maar toegenomen. Waarom zijn jij en je team zo
enthousiast over het werken met de Meyer’s papegaai? Meyer’s papegaaien Poicephalus meyeri hebben het grootste verspreidingsgebied dan ieder andere Afrikaanse papegaai, de lengte van Afrika van Zuid-Afrika helemaal omhoog tot het zuiden van Soedan. Hij is verreweg de meest voorkomende papegaai in Afrika, het best geschikt voor de huidige klimatologische omstandigheden en de overwegend savanne struikgewassen in zuidelijk en oostelijk Afrika. Eigenlijk is de Meyer’s papegaai een specialist in het aanpassen, die het bij het rechte eind heeft, gezien de huidige habitatomstandigheden in Afrika! Dit is de belangrijkste papegaai in Afrika en door het ecologische mechanisme te begrijpen wat zijn succes ondersteunt over het hele continent is fundamenteel voor de ontwikkeling van een beschermingsplan voor alle Afrikaanse papegaaien. De Meyer’s papegaai zou inzicht kunnen verschaffen over de beperkte verspreiding en omstreden status van andere Poicephalus papegaaien, zoals de Kaapse papegaai Poicephalus robustus, Niam-Niam papegaai Poicephalus crassus, Geelmasker papegaai Poicephalus flavifrons, Rüppel’s papegaai Poicephalus ruppellii en de Kongo papegaai  Poicephalus gulielmi. Bovendien is de Meyer papegaai een fascinerende, intelligente en interactieve vogel die je altijd doet verrassen en verbazen. Je eerste rustige ervaring in een boom en een pop Meyer’s papegaai je voorzichtig observeert en dan aanneemt dat je waarschijnlijk geen gevaar betekent is heel emotioneel. In dit opzicht en die stilte realiseer je je dat ze zelfbewust en complex van karakter is. Ze taxeert je écht. Na jaren in het project door broedparen apart te onderscheiden (door gebruikmaking van unieke teugelkentekenen) begonnen we tevens uitgesproken karakteristieken in de vogels afzonderlijk te zien – dapper, nerveus, onverschillig, agressief etc. Het feit om iedere soort van dichtbij te leren kennen is heel opwindend en stimulerend. Bij wat voor soorten ander werk ben je betrokken? Ik werk op dit moment voor de World Parrot Trust om de import van wildvang vogels naar Zuid-Afrika een halt toe te roepen, in het bijzonder de Grijze roodstaart Psittacus erithacus en de Senegal papegaai Poicephalus senegalus. We werken samen met NGO’s, kwekers en importeurs om onnodige vijandigheden te vermijden als we ons standpunt aan de regering voorleggen. Voor meer informatie hierover neem dan contact op met: boyes@worldparrottrust.org
Bovendien ben ik bezig met de aanvang van het Okavango Nesting Project met het Botswana Department of Wildlife & National Parks en University of Botswana door te kijken naar de nestbiologie van alle in nestholtes broedende vogels, zoogdieren en reptielsoorten in de Okavango Delta.
Vertel ons eens een bijzonder memorabel verhaal uit de jaren van het project? Er is een bijzonder hartverscheurend verhaal. Het paar (boven)was het liefdesverhaal van het researchproject, omdat ik hun broedactiviteiten drie seizoenen had gevolgd. In 2004, identificeerde ik deze papegaaien afzonderlijk door gebruikmaking van hun gele koptekeningen. Dat eerste seizoen brachten ze twee jongen groot, waarbij ze waarschijnlijk een verspeelde door de enorme regenval en het daaruit voortvloeiende gebrek aan proteïne voor snelle groei van het kuiken dat jaar. In 2005, nestelden ze
opnieuw, maar deze keer verloren ze hun kuikens door een onbekende predatie gebeurtenis nadat ze waren uitgekomen. In 2006, miste ik ze omdat ik werkte voor de University van California, Berkeley. Toen ik in 2007 aankwam, was ik heel benieuwd om te zien of ze nog steeds samen waren en dezelfde nestholte gebruikte. Dat was zo en zodoende werden ze de sterren van het veldseizoen van 2007. We verwachtten dat het uitkomen ging plaatsvinden, dus bezochten we de nestholtes dagelijks. Op een morgen, kreeg ik een telefoontje van een van de vrijwilligers, die me vertelde dat er iets verschrikkelijk verkeerd was in deze nestholte. De man schreeuwde wild aan de ingang van de nestholte, maar ging niet naar binnen. Daarna voegden zich twee andere papegaaien bij hem, die aan de chaos meededen. Ze waren zó opgewonden dat het af en toe leek of ze met elkaar aan het vechten waren. Na twee uur observeren stak een genetkat zijn kop uit de holte (onder), zodoende bevestigend dat de pop en de eieren waren vernield. Bij inspectie van het nest een week later, ontdekten we dat ze samen met één uitgekomen jong en twee niet uitgekomen jongen was gedood. Het was verschrikkelijk te zien hoe de man in de boom bleef roepen. Hij bleef er drie dagen, terwijl hij tot laat in de avond bleef roepen. We zagen hem zelfs van ellende in het maanlicht rondvliegen. Deze papegaai was zelfbewust en hield van zijn partner – dit was meer dan paarvorming, ze waren een koppel voor het leven. Wat zijn een paar van de vervullingen van het Meyer’s papegaaienproject in de afgelopen tijd? In januari 2007 hebben we ons eerste onafhankelijke onderzoekskamp opgezet. Het kamp geeft ons de mogelijkheid om vrijwilligers te huisvesten en ieder moment dat we wakker zijn aan het papegaaienonderzoek te wijden en bescherming d.m.v. educatieve programma’s, lezingen aan toeristen en het aantrekken van professionele gidsen in de Okavango Delta. Het veldseizoen van 2007 werd mogelijk gemaakt door een donatie van de British Ecological society en verschillende privé donateurs, in het bijzonder Julie Drier uit de Verenigde Staten. Op 5 februari is het kamp gedoopt als “Vundumtiki Parrot Camp”. “Vundumtiki” betekent één kleine vis”- een zin uit een Bayei folklore verhaal van het eiland. Vundumtiki Island ligt op het knooppunt van de Maunachira en Kiankiandavu Channels in het noordoosten van Okavango Delta, Botswana. Dit is één van de meest afgelegen locaties in het Okavango Delta systeem. Het ligt 3 uur van het dichtstbijzijnde vliegveldje en 15 tot 48 uur van Maun, de dichtstbijzijnde stad (300km)  een écht wildernisgebied. Voor ons intensieve onderzoeksprogramma tijdens het belangrijkste broedseizoen tussen januari en juli 2007 hadden we om de beurt twee tot vier vrijwilligers kamperen. Ze hadden allemaal uiteenlopende ervaringen die van invloed waren op hun leven.

 

 

 

 

 

 

“Vundumtiki Parrot Camp” is de thuisbasis voor het Meyer’s Parrot Project. Vundumtiki Island ligt naast Maunachira Channel in het Okavango Delta systeem .

Wat dragen vrijwilligers bij aan het project?

 In principe maakt de vrijwilliger deel uit van het team en is betrokken bij alle aspecten van het project en wonen in het kamp (waaronder wassen, hout sprokkelen, koken etc.) Het veldseizoen van 2007 was gericht op het belangrijkste nestseizoen. Vrijwilligers draaiden in ploegen van 5 uur om de nestholtes te observeren, dwars door het oerwoud met een gids die gediplomeerd was om in de “Big-5” te lopen met gasten en het klaarmaken en schoonmaken van onderzoeksmateriaal. Vrijwilligers versterkten het team voor tenminste een maand en allekosten in het kamp werden vergoed. Wat de vrijwilligers alleen maar hoefden te doen was naar Maun komen daar vlogen we ze vandaan. De vrijwilligers waren meestal jonge studenten die geïnteresseerd waren in ecologie en kwamen zelfs van de University of Arizona, USA. Het leven in de Okavango wildernis is onvoorspelbaar en consequenties als er iets verkeerd gaat zijn definitief. We moeten uiterst voorzichtig zijn in ons doen en laten. Desondanks hadden de meeste vrijwilligers diverse ervaringen die van invloed waren op hun leven tijdens het project. Tussen hun verhalen waren aangevallen door olifanten, leeuwen die een buffel doden bij een nestplaats, samen met de plaatselijke leeuw een douche nemen en zich beschermen tegen een horde bavianen op het eiland. Gelukkig raakte niemand gewond, alleen de plaatselijke hyena toen er planken op hem ineen zakten (ik denk dat de planken slechter af waren dan de hyena). Allemaal bedankt die zo hard gewerkt hebben om het kamp op te zetten, zo geduldig waren bij de 10-uurs observaties en zo dapper bij de rimboewandelingen, dat alles voor onderzoek en bescherming van papegaaien. Voor mij was hun betrokkenheid tweeledig, waarbij ik hun een persoonlijke relatie wilde leren en vormen met de papegaaien en ook het gevoel bijbrengen voor de plek in een wildernisgebied weg van de invloeden van buitenaf. Wat waren je belangrijkste resultaten? Gebaseerd op observaties tussen 2004 en 2007 werd duidelijk dat het vermijden van onderlinge strijd door het kiezen van specifiek seizoenvoedsel en broedstrategieën centraal stond om antwoord te geven op een belangrijke vraag voor de aanvang van het project. “Welke factoren stellen de Poicephalus meyeri in staat om zo “succesvol” te zijn in hun natuurlijke habitat?” Gedurende de eerste twee jaar van het Meyer’s Parrot Project waren we gefocust op hun voedselecologie, habitatvoorkeur en specifiek gedrag (b.v. broedseizoenen, verzorging, onderlinge verzorging, slapen etc.) m.b.t. regenval per seizoen, bronnen van overvloed en de jaarlijkse overstromingen in het studiegebied. In 2006 deed ik dataverwerking aan de University of California, Berkeley, in het lab van Prof. Steve Beissinger, genereerde fondsen en ontwierp projectplannen voor het veldseizoen van 2007. De tijd in Berkeley veranderde de manier waarop ik tegen ecologisch onderzoek aankijk en maakte het noodzakelijk dat ik terugkeerde naar Vundumtiki. Belangrijke ontdekkingen in de drie jaar in het veld houden in: Meyer’s papegaaien sporen bronnen op door overvloed en vermijden strijd met andere vruchtenetende vogels en primaten. Ze schreeuwen als ze geschikte voedselbomen vinden en zaden van onrijpe vruchten ontdekken en plaatsen met peulvruchten die onbereikbaar zijn voor ander zaadeters. Ze kunnen uiterst harde noten kraken van de Marula Scherolcarya birrea, Mokolwane palm Hyphaene petersiana en Baobab Adansonia digitata vruchten, zodoende exclusief toegang hebben tot de proteïnerijke zaden. Dit gedrag wordt niet waargenomen bij andere vogels in de Okavango Delta of Poicephalus papegaaien ergens anders in Afrika. Er werd het hele jaar gebroed, maar 95% van de broedactiviteiten viel binnen de periode maart-juli (d.w.z. de wintermaanden). Dit leek samen te vallen met het einde van het natte seizoen, het begin van de overstroming, het einde van de broedactiviteiten bij de Grote glansspreeuw Lamprotornis australis (zodoende concurrentie met deze grote, agressieve holenbroedende vogelsoort te vermijden) en een piek in het teisteren van het Marula fruit, de Vaalboomknoppen Terminalia sericea, Kierieklapper Combretum hereronse en de knoppen van de Mopane Colophospermum mopane door parasietenlarven, voedsel wat ze bijna uitsluitend eten. Wat zijn je verwachtingen voor de toekomst van het project? Op het ogenblik heb ik jet druk met mijn doctoraal te schrijven aan de University of KwaZulu-Natal hier in Zuid-Afrika, waarna ik graag zou teruggaan naar de Okavango Delta om mijn werk voort te zetten aan de Meyer’s papegaai met het Research Centre for African Parrot Conservation tot het einde van het jaar. We hebben een driejarig contract voor onderzoek en verblijf van de Office of the President in Botswana en toestemming van Wilderness Safaris Botswana voor dezelfde periode om Vundumtiki Island te gebruiken. We hadden in 2007 beperkt succes bij de 105 nestboxen die we hadden opgehangen rond het studiegebied. We maakten gebruik van 6 verschillende nestboxontwerpen, maar bereikten geen broedsucces in de nestboxen. We hopen variaties op het meest succesvolle ontwerp van het broedseizoen van 2007 te testen om zodoende een nestboxontwerp te ontwikkelen dat gebruikt kan worden in andere gebieden waar, vanwege houtkap, zich geen geschikte nestholtes bevinden. Zoals bij iedere ander project van deze soort, voorzien vragen in hun eigen behoefte omdat ontdekkingen óf huidige veronderstellingen ondermijnen óf nieuwe mogelijkheden openen voor onderzoek. Op dit moment train ik Zenzele Mpofu van het Department of Wildlife & National Parks om het project van me over te nemen als ik klaar ben aan het einde van het jaar, zodat we een onderzoekstation voor lange termijn opzetten en onze visie mogelijke uitbreiden naar andere vogelsoorten. Ik wil graag wat ik geleerd heb tijdens mijn studie van de Meyer’s papegaai toepassen op andere Afrikaanse vogelsoorten, om zodoende de veronderstellingen over hen resulterend uit deze studie . Het is tevens mijn droom en interesse om, tegen 2010, een “African Parrot Expedition” van negen maanden te kunnen ondernemen waarbij alle geïdentificeerde brongebieden voor alle Afrikaanse papegaaien-populaties, en tijd door te brengen om hun broedgedrag, status en beschermingsbiologie (vooral voorvallen van mensenpapegaaien conflicten en de handel) te taxeren, terwijl we fotograferen, ringen en bloed afnemen van alle soorten en ondersoorten om zodoende voor eens en altijd het verhaal van de Afrikaanse papegaaienevolutie en biogeografie af te ronden. Ik zou alle correspondentie m.b.t.mogelijke samenwerking of steun voor dit initiatief op prijs stellen. Zoals altijd het geval is zijn we afhankelijk van fondsen van onder-steunende bedrijven en charitatieve donaties van privépersonen. Met dit doel wil ik charitatieve donaties vragen voor het project aan de World ParrotTrust. Heb je tot slot nog wat te zeggen aan de lezers? Antoine de Saint Exupery zei: Velen zijn deze natuurgetrouwheid vergeten, maar je moet het niet vergeten. Je blijft voor altijd verantwoordelijk voor wat je hebt getemd”. Laten we de wildvanghandel een halt toe roepen, omdat we al meer hebben dan we aankunnen, zoals men kan zien in de opkomst van de Gabriel Foundation in Denver, die toegewijd zorg draagt voor verstoten gezelschapspapegaaien. De moderne avicultuur is nu genoeg ontwikkeld om in vraag van de internationale vogelhandel te voorzien, zodoende de natuurlijke menselijke nieuwsgierigheid in alle mooie dingen te bevredigen en natuurlijk onze wens voor onvoorwaardelijk gezelschap en de vrede die we voelen bij de aanwezigheid van een dier. Een totale stop op de wildvang vogelhandel is niet alleen een noodzaak van economisch en beschermingsbelang, maar ook een ethische.

In dit deel van Afrika is de meest veilige plek om door de verrekijker te staren voor het observeren van nesten op het dak van de Landrover.

Projectvrijwilligers hebben opwindende en onvoorspelbare ervaringen als ze ondergedompeld zijn in het project en de omgeving. Hoewel er interesse was, hebben we geen broedsucces met de nestboxen tot nog toe.             

 

 

 

We hopen dat de boxen de komende seizoenen gebruikt gaan worden, om gemakkelijker de groeiende nestlingen te bereiken. Wilgenrupsen zijn de belangrijkste dieetbestanddelen tijdens het broedseizoen. Het hoge proteïnedieet stopt twee weken voor het uitvliegen, waarna de kuikens vegetarisch zijn.

 

 

 

 

       Vertalingen

Ria Vonk - Willemstad

 

top

==================//==================

 

top.                 Meer info over Cites

                          Berichten van CITES
                            Als er van de zijde van CITES nieuws te melden is vindt u dat hier.

klik hier

Toezichthoudend - en opsporingsambtenaar.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen toezichthoudend ambtenaar en opsporingsambtenaar. De bevoegdheden van de toezichthoudend ambtenaar en de verplichting van de gecontroleerde zijn vermeld in de Algemene Wet Bestuursrecht, hoofdstuk 5, art 5,11 t/m 5,20, De bevoegdheden van de opsporingsambtenaar zijn vermeld in de Wet op de Economische Delicten, art 18 t/m 26. De ambtenaren van politie en Algemene Inspectiedienst zijn zowel toezichthoudend ambtenaar als opsporingsambtenaar. Een opsporingsambtenaar is bevoegd uw erf te betreden ter controle van de daar aanwezige vogels. Let wel dat controle ook mogelijk is zonder dat de houder aanwezig is. Normaal zal men echter netjes aanbellen bij de voordeur en de controle aanzeggen. Gebruikelijk is dat de controlerend ambtenaar u zal vragen uw medewerking te verlenen om het onderzoek mogelijk te maken door de vogels zodanig te laten zien, dat de ring kan worden gecontroleerd.
 

Betreden van een woning.
Het betreden van een woning is geregeld in de Algemene Wet op het Binnentreden. Legitimatie door de ambtenaar is verplicht bij het betreden van een woning. Indien de ambtenaar op vrijwillige basis de woning mag betreden van betrokkene, zal hij zich eveneens legitimeren. Dus: de ambtenaar zal zich bij het betreden van een erf of woning, gevraagd dan wel ongevraagd legitimeren en het doel van zijn komst meedelen. Wil de opsporingsambtenaar ook controle in uw huis uitvoeren (Opmerking AID: tegen uw wil), dan: heeft hij voor onderzoek in de woning een schriftelijke machtiging nodig. U dient duidelijk bezwaar te maken tegen binnentreden. Onder woning wordt verstaan de plaats waar iemand zijn privé huiselijk leven leidt. Deze plaats is bestemd en wordt gebruikt voor leven en slapen. Tot de woning behoren niet de aan de woning verbonden ruimten die niet voor het huiselijk verkeer zijn ingericht en tevens apart toegankelijk zijn en niet via de woning worden betreden. Wil hij ook nog uw woning (kasten, berging e.d.) doorzoeken, dan mag dat alleen op vertoon van een schriftelijke machtiging tot doorzoeken van de woning in het bijzijn van een officier van justitie of een politieambtenaar die hiertoe is aangewezen (hulpofficier).
 

Machtiging tot huiszoeking.
Ook dan moet u duidelijk uw wil kenbaar maken en dus bezwaar maken. Wanneer tegen de wil van de bewoner met een machtiging tot binnentreden of een machtiging tot huiszoeking toch het onderzoek heeft plaatsgehad, dan zal de opsporingsambtenaar het verslag van binnentreden tegen de wil van de bewoner uiterlijk op de 4de dag na die waarop in de woning is binnengetreden, toezenden aan degene die de machtiging heeft gegeven. Processen-verbaal kunnen worden opgevraagd bij de griffie, meestal tegen een kleine vergoeding. U weet dan wat justitie u ten laste legt. Als u de opsporingsambtenaar zelf binnen laat zonder dat u daartegen bezwaar maakt, door hem b.v. en kopje koffie aan te bieden, dan heeft hij deze machtiging niet nodig. Constateert hij dan een strafbaar feit, dan kan hij handelend optreden.
 

Inbeslagname.
Hij kan ook tot inbeslagname bv. van uw vogels besluiten. U krijgt dan een bewijs van ontvangst. Een bewijs van ontvangst van in beslaggenomen voorwerpen/goederen wordt door de verbalisant ingevuld en ondertekend. Dit bewijs wordt zo mogelijk ter plaatse uitgereikt, maar kan ook per post worden toegezonden. Het is verstandig erop te attenderen dat u wenst dat individuele kenmerken van uw vogels in het bewijs worden vermeld, dus bijv. de ringnummers. Hoewel op dit punt de voorlichting wel eens anders is geweest, wordt erop gewezen dat het de ambtenaar niet is toegestaan de houder als opslaghouder aan te wijzen.(Opmerking AID: Tenzij U daartegen geen bezwaar heeft) Indien vogels c.q. goederen in beslag worden genomen, zullen deze gedeponeerd moeten worden op een daarvoor bestemde plaats.   In het Hand - havingsdocument Floraen Faunawet is vermeld dat de in beslaggenomen vogels ALTIJD uit het verkeer moeten worden genomen.  De opsporingsambtenaar kan u ook verzoeken om vrijwillig afstand te doen van de in beslaggenomen goederen (vogels, vangmiddelen e.d.) en daarvoor te tekenen. Als u echter van mening bent dat deze inbeslagname onterecht is, moet u hiervoor niet tekenen.
 

Informatie via de vogelbonden
Op het bondsbureau is een administratie bijgehouden als bedoeld in artikel 9 van het Vogelbesluit 1994. Ook onder de nieuwe regelgeving is zo'n administratie verplichting. Onder de nieuwe regelgeving moet deze administratie zelfs eens per drie maanden aan het ministerie van LNV ter beschikking worden gesteld. In het belang van het opsporingsonderzoek naar vermoedelijke strafbare feiten kan de toezichthoudend ambtenaar of opsporingsambtenaar (politie of AID) inzage eisen in deze ringenadministratie.

Enkele punten die u als leidraad kunt gebruiken bij controle van uw vogels. 
• Als de opsporingsambtenaar zich (aan uw voordeur) bij u meldt, zal hij zich legitimeren en het doel van zijn komst meedelen. Informeer dan duidelijk naar zijn naam en namens welke bevoegde dienst hij de controle uitvoert en vraag hem zo nodig zich te legitimeren. (noteer naam en dienst waartoe hij behoort)
• Vergezel de opsporingsambtenaar en blijf hoffelijk.
• Op vragen die u in moeilijkheden kunnen brengen, bent u niet verplicht te antwoorden.
• Vinden er handelingen plaats die het welzijn van uw vogels nadelig beïnvloeden, meld dat dan aan de opsporingsambtenaar en protesteer hier tegen.
• Verleen zo nodig medewerking aan de controle door bv. zelf de vogels te vangen.
• Bij een eventuele inbeslagname kunt u verzoeken als voorlopig opslaghouder te worden aangesteld, maar gezien de richtlijn van justitie zal daaraan (Opmerking AID: bij voorkeur) geen gevolg worden gegeven. Vraag, naar welk asiel de vogels worden gebracht (Opmerking AID: Het is echter geen verplichting voor de AID dit kenbaar te maken)
• Als men u verzoekt vrijwillig afstand te doen van het in beslaggenomen voorwerp of goed en dan wel een afstandsverklaring te tekenen, moet u zich realiseren dat u die vogels of goederen niet meer terugkrijgt.

bron; NBvV                                                              

   top

==============//===============

 

 

LAATSTE NIEUWS CITES-BUREAU
Als organisatie hebben we de laatste tijd regelmatig meldingen gekregen dat er intensief wordt gecontroleerd op de naleving van de CITES verordening, en vooral het bijhouden van de registratie.
Met de A.I.D. en Bureau LASER is hierover gesproken, en in de volgende Nieuwsbrief wordt een en ander nog eens duidelijk uiteengezet.

Vriendelijke groeten
Bart Braam
Secretaris


Nieuwsbrief
februari 2008

Regeling Administratie
Omdat nog niet iedereen bekend is met de Regeling Administratie geven wij hier een korte uitleg.
Voor levende dieren die tot een beschermde diersoort horen, moet u in bepaalde gevallen een registratie bijhouden. Dit is bepaald in de ‘Regeling Administratie bezit van en handel in beschermde dier- en plantsoorten’ van de Flora- en faunawet.
Voor welke dieren moet u een registratie bijhouden?
U moet een registratie bijhouden voor de volgende levende, in gevangenschap gefokt en geboren dieren:
- Vogels, opgenomen in Bijlage A
- Gewervelde dieren (geen vogels), opgenomen in Bijlage A
- Vogels en andere uitheemse gewervelde dieren, opgenomen in Bijlage B. Er geldt een
uitzondering voor vogels die zijn voorzien van een naadloos gesloten pootring (als
bedoeld in de Regeling afgifte en kenmerken gesloten pootringen en andere merktekens)
en voor vogels die zijn opgenomen in Bijlage I van de Regeling Administratie.
- Dieren, opgenomen in Bijlage IV van de Habitatrichtlijn (Richtlijn 92/43/EEG).
Meer informatie?
Kijk voor de volledige ‘Regeling Administratie bezit en handel in beschermde dier- en
plantensoorten’ op onze website: www.minlnv.nl/loket . Klik op ‘Vergunning en ontheffing’,
‘CITES’, ‘Wet- en regelgeving’ en klik op ‘Nationaal’. Heeft u nog vragen dan kunt u contact opnemen met het CITES-bureau.
Op de website van UNEP-WCMC kunt u met de Latijnse naam van uw dier of plantsoort nagaan onder welke CITES-Bijlage de soort valt. Klik op 'Animals' (dieren) of 'Plants' (planten). Vink vervolgens 'Soorten’ aan en klik op ‘Zoeken’. Vul (een deel van) de Latijnse naam in bij 'Genus' en klik op ‘Display Details’. Tenslotte ziet u onder het tabblad ‘Legal’ welke Bijlage van toepassing is.
Neem bij twijfel altijd contact op met het CITES-bureau.
Link:  www.unep-wcmc.org/eu/Taxonomy/index.cfm 
Contactinformatie ,
U kunt het CITES-bureau bereiken op de volgende manieren:
Telefoon
Voor algemene vragen kunt u op werkdagen tussen 08.30 en 16.30 uur gratis bellen met Het LNVLoket:
0800-22 333 22. Vanuit het buitenland: +31 592 332958. Voor specifieke vragen belt u
tussen 14.00 en 16.00 uur. U wordt dan doorverbonden met een medewerker van het CITESbureau.
Post (ook voor het toesturen van aanvraagformulieren)
Dienst Regelingen / CITES-bureau
Postbus 19530
2500 CM Den Haag

U kunt uw fax voor het CITES-bureau faxen naar: 070-37 86 139. Vermeld duidelijk op de fax dat deze bestemd is voor het CITES-bureau.
Het CITES-bureau is ook per e-mail bereikbaar: cites@minlnv.nl.

 

   top

 

==================================================//====================================================

 

 Oerles park 'weigert geen enkele papegaai'

top
In een grote vogelkooi zit een groene papegaai. Het dier is zo dik dat-ie nauwelijks op zijn stokje kan zitten. Gevolg van een jarenlang liefdevolle, maar ondeskundige verzorging. In de volgende kooi zit een krijsende roodstaart met een kale borst. Het dier is na jarenlang eenzaam verblijf in een kooi zo gefrustreerd geraakt dat hij zichzelf heeft kaalgeplukt.

Zomaar twee willekeurige dieren die recent bij het Oerlese papegaaienpark zijn binnengebracht. De dierenarts moet de vogels nog onderzoeken, maar een leek kan zien dat ze er niet goed aan toe zijn. "Wij weigeren niets" , zegt directeur Tonnie van Meegen, "maar je ziet hoe sommige dieren erbij zitten. Of deze dieren het redden? Ik weet het niet."

Vrijwel alle papegaaien die binnenkomen zijn verkeerd gevoerd. Veel eigenaren geven een mix van noten en zaden. Maar papegaaien zijn net mensen: die pikken de lekkerste hapjes eruit. Zonnebloempitten, bijvoorbeeld. En die zijn veel te vet. De noodzakelijke toevoeging van vers fruit en groente schiet er vaak bij in. Nog erger is dat de dieren uit misplaatste dierenliefde allerlei lekkernijen krijgen toegestopt, zoals chocolade of koekjes. Andere dieren komen ziek binnen. Sommige eigenaren houden wel heel veel van hun Taco of Pepe, maar als er hoge rekeningen dreigen van de dierenarts maken ze toch maar liever een ritje naar Oerle.

Papegaaien zijn geen huiskamervogels, stelt W. Weinbeck, voorzitter van de Nederlands-Belgische bond Pakara (Papegaaien, kaketoes, ara's). "Het zijn en blijven wilde dieren." Veel mensen kopen een papegaai in een opwelling. De bond waarschuwt daarvoor. Niet alleen omdat een papegaai heel veel verzorging nodig heeft, maar ook omdat ze lang meegaan. Hoe lang? " Met een goede voeding en verzorging kunnen ze vijftig, misschien zelfs zestig jaar worden, maar de meeste halen dat niet." Veterinair patholoog dr. G. Dorrestein uit Vessem, die alle autopsies voor het Oerlese park verricht, vindt dat te optimistisch. Volgens Dorrestein – niet te verwarren met de directeur van Blijdorp – is de gemiddelde leeftijd van papegaai-achtigen hooguit 35 jaar. "Het verschilt per soort. Een grote ara wordt ouder dan een Amazone-papegaai, die al met 25 jaar ouderdomsverschijnselen vertoont. Er zijn er die zeggen dat hun dier zeventig jaar oud is, maar ik heb dat nog nooit gezien."

Weinbeck van Pakara noemt de opvang in Oerle 'niet ideaal', maar wel nuttig. "Het is beter dan niets. Want waar zouden afgedankte papegaaien dan naartoe moeten?" Medewerkers van het park hebben deze week de papegaaien handmatig geteld. Daaruit bleek dat er dieren worden vermist. Bij het NOP zijn vaker papegaaien gestolen, waaronder de vogel die 'I love you' kon zeggen.

bron: ed.nl
aanmaakdatum: 16-01-2009

top

===============//===============

 

 

     Muizen en ratten vangen zonder gif .

     top

Klik op plaatje  

 

   

 

 

       ===============//===============

Oerbossen

Afrika.
Het op één na grootste tropisch regenwoud ter wereld ligt in Centraal Afrika. Dit oerbos strekt zich uit over landen als Kameroen, Gabon en Congo. Onze meest naaste bloedverwanten wonen hier: de chimpansee, de gorilla en de bonobo (dwergchimpansee).


Het Afrikaanse oerbos heeft een oppervlakte van ongeveer 2 miljoen vierkante kilometer; dat is drie maal zo groot als Frankrijk. De helft hiervan ligt in de Democratische Republiek Congo.

Het tropisch regenwoud van Afrika is van grote ecologische waarde; het bos herbergt 270 soorten zoogdieren, waarvan er 39 alleen in het Afrikaanse regenwoud voorkomen. Okapi's (verwant aan de giraffe), bosolifanten en talloze kleurrijke vogels vinden hier onderdak. Daarnaast zijn er in het bos meer dan 10.000 plantensoorten te vinden, waarvan er 3.300 nergens anders ter wereld voorkomen.

Er was eens…
Ooit was het regenwoud van Afrika één grote groene deken, die zich uitstrekte van Senegal tot Ethiopië, en van Zuid-Sudan tot Zimbabwe. Maar de oorspronkelijke bossen van West-Afrika, Nigeria, Ghana en Ivoorkust zijn al vrijwel geheel verdwenen, met name door houtkap, conversie naar landbouwgrond en mijnbouwprojecten.

Het resterende regenwoud wordt letterlijk in stukken gezaagd door industriële houtkap. Het woud wordt geplunderd voor boomsoorten zoals Afrormosia en Wengé, die veel geld opleveren. De bewoners van het bos krijgen nauwelijks vergoeding voor exploitatie van hun grond of worden grofweg geïntimideerd. Sommige houtsoorten zijn inmiddels met uitsterven bedreigd.

Europa is grootgebruiker
De Europese markt is één van de grootste afnemers van Afrikaans hout. De meeste houtkapconcessies in Afrika zijn in handen van grote Europese houthandelaren, waaronder ook Nederlandse bedrijven.
 

Meer informatie

http://www.greenpeace.nl/campaigns/oerbossen-2

-----------------------------------------------------

 

top